Druk druk druk
Blijf op de hoogte en volg Lisette
14 September 2014 | Oeganda, Kampala
Lieve allemaal,
Soms stuur ik mijn blog alleen via de mail, soms komt hij ook op Facebook en waarbenjij.nu dit omdat ik sommige informatie niet op Facebook wil hebben. Mocht je mijn update altijd willen hebben en hem niet via de mail ontvangen, laat me dan je email even weten dan voeg ik je toe. Deze keer kan ik hem helaas alleen via waarbenjij.nu plaatsen omdat mijn email gehackt is….
In mijn vorige blog vertelde ik over het komende sollicitatiegesprek. Ik denk dat het niemand ontgaan is dat ik de baan heb gekregen. Ik werk nu ook een internationale pre school wat inhoudt dat ik werk met kinderen van 18 maanden tot 4 jaar, mijn groep heeft kinderen van 2 jaar oud. We hebben 8 kinderen in de groep en werken met 2 begeleiders. Ik dacht ook wat een luxe maar geloof me we hebben nog steeds handen te kort. Mijn werkdag is van 7:30 uur tot 14:00 uur waar ik wel even aan moest wennen want ik was erg gewend geraakt aan het indelen van mijn eigen tijd. Ik heb nu een eigen boda boda driver die me naar mijn werk brengt en me om 7:00 uur opbelt en zegt dat hij klaarstaat. Twee keer in de week ga ik dan ook nog Engelse les geven aan de Zuid Koreaan. Dat komt neer op 4 uur per week, wat misschien uitgebreid gaat worden met een klant waardoor het 8 uur per week zou gaan worden. Een grote verandering dus in mijn leventje hier,verder ben ik ook appartementen aan het bezichtigen want dat is goedkoper dan het leven in een hotel, al heb ik natuurlijk wel een leuke prijs met het hotel afgesproken.
En ja dat houdt ook in dat mijn vrijwilligerswerk veranderd is. Vorige week zondag was ik in het boyshome en had ik een goed gesprek met Kenny. Hij zei, ik vind het helemaal niet leuk dat je werk hebt gevonden. Dus ik vroeg hem waarom en toen zei hij omdat ik je nu veel minder zie. Nog steeds probeer ik er twee keer per week heen te gaan. De jongen zijn gestart op hun nieuwe school en ik blijf ze hulp bieden met hun huiswerk. We hebben opnieuw mais, bonen, cassave en allerlei groenten geplant dus we kunnen nou gedeeltelijk in ons eigen voedsel voorzien. Ook hebben we twee varkens, konijnen en willen we dit gaan uitbreiden met kippen, koeien en geiten op deze manier willen we geld gaan verdienen.
De avonden dat ik geen Engelse les hoef te geven ben ik nog steeds in de slum, John heeft inmiddels 2600 shilling gespaard voor zijn kerstdiner. Ik blijf daar de wonden verzorgen, de kinderen aandacht geven en ik probeer ze te voorzien in eten en soms in thee, we hebben de laatste weken veel regen gehad en dan zijn de jongens door en door koud. Maar ik heb niet de middelen om ze elke keer in eten en drinken te kunnen voorzien. Van een aantal mensen heb ik gehoord dat ze mijn werk enorm bewonderen en dan met name de manier waarop ik me inzet voor de kinderen in de slum en dat ze graag een bijdrage willen geven. Mocht je een kleine bijdragen willen geven zodat ik bijvoorbeeld de jongens een keer in thee kan voorzien kan dat op L.J.T van Doormaal nl49rabo0170227286.
Anthony en Jingo van het project in Masaka hebben ook een bezoek gebracht aan ons project. Super leuk hoe zij meehielpen in de slum, en de jongens toespraken in het boyshome. Ook hebben ze met de “uncles”ervaringen uitgewisseld en op die manier van elkaar geleerd.
Vrijdag en zaterdag ben ik samen met Mugisha op bezoek geweest in Masaka en hebben we wat tandenborstels en tandpasta kunnen uitdelen op school en hebben we Peter wat nieuwe kleding kunnen geven. We zijn heel erg begaan met Peter, Peter heeft geen vaste woonplek, woont bij zijn oma maar moeten steeds een andere plek zoeken omdat ze geen geld hebben. Peter kan soms niet naar school omdat hij van zijn oma op het land moet werken. Een akelig bekend verhaal als je de verhalen van de straatjongens kent.
En dan ben ik 31 jaar geworden, raar om dat niet met vrienden en familie te vieren al heb ik zoveel lieve berichtjes, telefoontjes, filmpjes ontvangen dat het echt super was! De jongens zijn getrakteerd op rijst met vlees, we zijn op stap geweest met de “uncles”. Ik ben uit eten geweest met Mug en heb een kat gekregen die jullie op Facebook hebben kunnen bewonderen. En op de echte dag van mijn verjaardag was ik in de slum en kwam John al zingend aanlopen.
Ik ben aan het aftellen, nog twee weken dan komen mam en tante op bezoek!! We gaan een mooie reis maken!! Murchison Falls, Masaka, Jinja, en natuurlijk mijn werk hier bekijken! Ik heb er zin in!!!
Liefs,
Lisette
--------------------------------------------------------------------------------
Soms stuur ik mijn blog alleen via de mail, soms komt hij ook op Facebook en waarbenjij.nu dit omdat ik sommige informatie niet op Facebook wil hebben. Mocht je mijn update altijd willen hebben en hem niet via de mail ontvangen, laat me dan je email even weten dan voeg ik je toe. Deze keer kan ik hem helaas alleen via waarbenjij.nu plaatsen omdat mijn email gehackt is….
In mijn vorige blog vertelde ik over het komende sollicitatiegesprek. Ik denk dat het niemand ontgaan is dat ik de baan heb gekregen. Ik werk nu ook een internationale pre school wat inhoudt dat ik werk met kinderen van 18 maanden tot 4 jaar, mijn groep heeft kinderen van 2 jaar oud. We hebben 8 kinderen in de groep en werken met 2 begeleiders. Ik dacht ook wat een luxe maar geloof me we hebben nog steeds handen te kort. Mijn werkdag is van 7:30 uur tot 14:00 uur waar ik wel even aan moest wennen want ik was erg gewend geraakt aan het indelen van mijn eigen tijd. Ik heb nu een eigen boda boda driver die me naar mijn werk brengt en me om 7:00 uur opbelt en zegt dat hij klaarstaat. Twee keer in de week ga ik dan ook nog Engelse les geven aan de Zuid Koreaan. Dat komt neer op 4 uur per week, wat misschien uitgebreid gaat worden met een klant waardoor het 8 uur per week zou gaan worden. Een grote verandering dus in mijn leventje hier,verder ben ik ook appartementen aan het bezichtigen want dat is goedkoper dan het leven in een hotel, al heb ik natuurlijk wel een leuke prijs met het hotel afgesproken.
En ja dat houdt ook in dat mijn vrijwilligerswerk veranderd is. Vorige week zondag was ik in het boyshome en had ik een goed gesprek met Kenny. Hij zei, ik vind het helemaal niet leuk dat je werk hebt gevonden. Dus ik vroeg hem waarom en toen zei hij omdat ik je nu veel minder zie. Nog steeds probeer ik er twee keer per week heen te gaan. De jongen zijn gestart op hun nieuwe school en ik blijf ze hulp bieden met hun huiswerk. We hebben opnieuw mais, bonen, cassave en allerlei groenten geplant dus we kunnen nou gedeeltelijk in ons eigen voedsel voorzien. Ook hebben we twee varkens, konijnen en willen we dit gaan uitbreiden met kippen, koeien en geiten op deze manier willen we geld gaan verdienen.
De avonden dat ik geen Engelse les hoef te geven ben ik nog steeds in de slum, John heeft inmiddels 2600 shilling gespaard voor zijn kerstdiner. Ik blijf daar de wonden verzorgen, de kinderen aandacht geven en ik probeer ze te voorzien in eten en soms in thee, we hebben de laatste weken veel regen gehad en dan zijn de jongens door en door koud. Maar ik heb niet de middelen om ze elke keer in eten en drinken te kunnen voorzien. Van een aantal mensen heb ik gehoord dat ze mijn werk enorm bewonderen en dan met name de manier waarop ik me inzet voor de kinderen in de slum en dat ze graag een bijdrage willen geven. Mocht je een kleine bijdragen willen geven zodat ik bijvoorbeeld de jongens een keer in thee kan voorzien kan dat op L.J.T van Doormaal nl49rabo0170227286.
Anthony en Jingo van het project in Masaka hebben ook een bezoek gebracht aan ons project. Super leuk hoe zij meehielpen in de slum, en de jongens toespraken in het boyshome. Ook hebben ze met de “uncles”ervaringen uitgewisseld en op die manier van elkaar geleerd.
Vrijdag en zaterdag ben ik samen met Mugisha op bezoek geweest in Masaka en hebben we wat tandenborstels en tandpasta kunnen uitdelen op school en hebben we Peter wat nieuwe kleding kunnen geven. We zijn heel erg begaan met Peter, Peter heeft geen vaste woonplek, woont bij zijn oma maar moeten steeds een andere plek zoeken omdat ze geen geld hebben. Peter kan soms niet naar school omdat hij van zijn oma op het land moet werken. Een akelig bekend verhaal als je de verhalen van de straatjongens kent.
En dan ben ik 31 jaar geworden, raar om dat niet met vrienden en familie te vieren al heb ik zoveel lieve berichtjes, telefoontjes, filmpjes ontvangen dat het echt super was! De jongens zijn getrakteerd op rijst met vlees, we zijn op stap geweest met de “uncles”. Ik ben uit eten geweest met Mug en heb een kat gekregen die jullie op Facebook hebben kunnen bewonderen. En op de echte dag van mijn verjaardag was ik in de slum en kwam John al zingend aanlopen.
Ik ben aan het aftellen, nog twee weken dan komen mam en tante op bezoek!! We gaan een mooie reis maken!! Murchison Falls, Masaka, Jinja, en natuurlijk mijn werk hier bekijken! Ik heb er zin in!!!
Liefs,
Lisette
--------------------------------------------------------------------------------
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
