Jiggers, ziekenhuizen maar genieten!!
Blijf op de hoogte en volg Lisette
26 Maart 2014 | Oeganda, Kampala
Weer even een nieuw berichtje omdat er inmiddels al weer een heleboel gebeurd is en ik een heleboel te vertellen heb. Allereerst super bedankt voor alle lieve reacties. Ik zat er vorige week zaterdag even helemaal doorheen, dit door behoorlijk wat tegenslagen, maar ik word hier super goed opgevangen en ook door jullie lieve berichtjes gaat het nu weer prima.
Vorige week dus behoorlijk wat tegenslagen, op zondag liep ik samen met Mugisha door de slum naar huis. Op dat moment werden we beroofd. Mugisha zijn I-phone was gestolen. Gelukkig wisten de mensen in de slum wie het was en hebben ze de I-phone terug kunnen krijgen. Maar wel behoorlijk schrikken. Op dinsdag had ik mijn jigger operatie. De dokter heeft een half uur in mijn teen zitten wroeten met mesjes en naalden omdat het al een oude jigger was en dus een nestje was geworden met al eitjes. De dokter wilde graag alle eitjes eruit halen en dus had ik een heel gat in mijn teen. Op donderdag liep ik over straat en vroeg een man aan mij “Hello, how are you”en ik zonder veel aandacht eraan te besteden, dat praatje voer je namelijk de hele dag zei “I’m fine how are you”, toen vroeg hij of mijn verband niet verwisseld moest worden en zag ik dat het de dokter was. Dus ik mee naar de kliniek en daar hebben ze mijn teen “dichtgebrand”met een of ander blauw spul. Maar dat helpt echt goed! Toen donderdagavond. Ik zat samen met Mugisha op de bodaboda en we hebben een behoorlijk ongeluk gehad. We moesten uitwijken voor een boda van links die ons totaal niet zag waardoor we behoorlijk hard botsten tegen een matatu. Mugisha zijn been lag helemaal open en kon hem helemaal niet meer bewegen of erop staan en iedereen dacht dat ht gebroken was. Dus wij lekker op zijn Ugandees nog achter op de bodaboda naar het ziekenhuis en ook daar dachten ze dat het gebroken was en dus moest er een röntgenfoto gemaakt worden. Gelukkig was het toch niet gebroken en konden we op de bodaboda naar huis. Behoorlijk schrikken!
En dan Yusuf. Op maandag gingen Vincent en ik hem ophalen in de slum, helaas konden we hem nergens vinden en dus besloten we maar eerst naar het ziekenhuis te gaan want Ssempija ( 1 van de jongens uit ons huis) was ziek. Naar het ziekenhuis gelopen en wat bleek Ssempija was al weg. Dus moesten we op zoek naar Ssempija. We namen een kortere route naar de plek waar Ssempija kon zijn dus we gingen door de slum en kwamen Yusuf tegen. Yusuf had een flesje met Kerosine in zijn hand en wilde dat niet wegdoen. Toen zeiden we dat we dan weggingen en liepen weg. Toen gooide hij zijn flesje weg en kwam achter ons aangerend. Toen we ook Ssempija hadden gevonden konden we naar het huis waar Yusuf schoongeweekt is in bad. Daarna heeft hij de hele dag geslapen. Op dinsdag ging ik met Yusuf naar het ziekenhuis voor een totale medische test. Was een heftig dagje want vanwege het afkicken moest hij de hele dag overgeven. Het bloedprikken wat hij twee keer moest doen vond hij behoorlijk eng, gelukkig is dat wel helemaal mijn ding en kon ik hem prima bij staan. Een dagje ziekenhuis maar gelukkig is Yusuf over het algemeen gezond. Alleen zijn lichaam is zichzelf aan het zuiveren van de Kerosine en dat is een lastig proces. De rest van de week stond eigenlijk voor mij in het teken van Yusuf. ’s Ochtends vroeg werd hij naar mij gebracht tot ’s avonds wanneer de jongens uit school komen. Hij kan namelijk niet alleen zijn. Soms heftig, maar vooral heel mooi om te zien wat voor band Yusuf en ik hebben en hoe hij zich ontwikkeld. Deze jongen straalt als hij in mijn buurt is. Dat hij niet alleen kan zijn bleek zondag, toen de jongens naar de kerk gingen en Yusuf niet mee wilde. Hij is terug gegaan naar de slum en had ook weer wat Kerosine gebruikt. Emma ( een van de jongens) wist waar hij was en is hem gaan halen. Hij wilde wel graag mee terug naar het huis maar hij was even naar de slum om zijn vrienden op te zoeken. Er is goed over gepraat en aan Yusuf uitgelegd wat de gevolgen hiervan kunnen zijn en dat hij nu andere vrienden heeft. Maar het was ook niet handig om Yusuf alleen te laten. Maar ik ben trots op mijn “geadopteerde zoon”. Hij doet heel goed zijn best te integreren tussen de andere jongens en hard te werken en af te kicken. Super knap!
Verder heb ik weer op het land gewerkt,er moest cassave geplant worden en heb ik de andere jongens op de scholen bezocht. Ze doen het allemaal super goed. Je kan eigenlijk bijna niet meer merken dat het straatjongens zijn geweest zeggen de leraren! Ook ben ik heel veel bezig op de computer met het structureren van de organisatie, administratie bijwerken en allerlei acties om mee naamsbekendheid te krijgen.
Natuurlijk heb ik het nog steeds super naar mijn zin. Naast al het werken wat ik heel erg leuk vind, heb ik vorige week ook weer met Lenneke afgesproken en ben ik gaan eten en stappen met Steve. Ook nog tijd dus voor andere dingen dan werken. En vandaag, vandaag geniet ik van mijn eerste vrije dag! Yusuf is niet alleen en dus heb ik heerlijk uitgeslapen tot 11:30 en zit ik nu in een heel luxe hotel tussen alle zakenmensen op internet. Dadelijk lekker even wandelen naar Brood voor een heerlijke lunch en dan denk ik even naar de slum. Nu ik Yusuf altijd bij me heb kan ik daar namelijk niet heen en ik wil de andere jongens even opzoeken. En dan denk ik vanavond toch maar even naar de jongens om te kijken hoe het met Yusuf is en om te helpen met het huiswerk.
Geen zorgen na mijn misschien verontrustende berichten, ik geniet!
-
26 Maart 2014 - 14:57
Nicole Mahabier:
Lieve Lisette, wat een mooi verhaal heb jij geschreven
En het is nog allemaal waar gebeurd ook. Wat leef jij nu in
een andere wereld. Ik vind het geweldig hoe jij Yusuf er doorheen sleept
om af te kicken. Houd jezelf sterk, Yusuf heeft het met jou
getroffen Lisette. Het verhaal ga ik vanavond aan tafel voor de
rest voorlezen. Zet hem op daar Liesette ik vind het geweldig
wat jij doet. Veel sterkte en succes voor jou en Yusuf en de rest die
jou daar hard nodig hebben. Hier gaat alles zijn gangetje je krijgt
veel groetjes van ons doeiiii Juul Linn Eef Ronny en Nicole
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley